Zobacz nowe serwisy Kulturalnej Polski!
Teatrzyk Zielona Gęś
ma zaszczyt przedstawić
dramat
z życia wyższych sfer towarzyskich
pt.
"Kominek zgasł"
Występują:
Baron
Baronowa
i wierny, ale cyniczny służący Miejsce: Sala indyjska,
Czas: Północ,
Baron
Ręce masz iak lód, Idalio.
Baronowa
Boś ty trupa uczynił ze mnie, Ignacy. Przez osiem li konsumowałeś napoje wyskokowe z szantrapami, puszczając w niepamięć mnie, twoją ongiś psychologicznie wyśnioną bogdankę, Spójrz na ten kominek.
Baron
patrzy
Baronowa
Tak samo jak on wygasła z dniem dzisiejszym ona...
Baron
Kto?
Baronowa
Nie kto, tylko co. Moja miłość. Kominek zgasł.
Baron
Idalio, przebacz! pada na kolana
Baronowa
Wstrząsana wichurą nierzadko sprzecznych namjętności, przez zęby O, nie! Niech ci Bóg przebaczy, biedny Ignacy. Ja ci już przebaczyć nie mogę. siada przez pomyłkę na dzwonku elektrycznym
Wierny służący
Pani dzwoniła?
Baronowa
Nie. Ale możesz wejść, Pafnucy. Bądżże i ty świadkiem mojej tragedii. Widzisz, wszystko się we mnie wypaliło. Kominek zgasł.
Wierny służący
podchodzi do kominka Cholernie mokre drzewo, pani baronowo.
K U R T Y N A
Konstanty Ildefons Gałczyński
Pierwodruk: «Przekrój» 1947, nr 93
Wersja do druku 
Wyślij znajomemu
Komentarze
artykuł / utwór: Kominek zgasł
Dodaj komentarz
Kominek zgasł
Konstanty Ildefons Gałczyński
|
ma zaszczyt przedstawić
dramat
z życia wyższych sfer towarzyskich
pt.
"Kominek zgasł"
Występują:
Baron
Baronowa
i wierny, ale cyniczny służący Miejsce: Sala indyjska,
Czas: Północ,
Baron
Ręce masz iak lód, Idalio.
Baronowa
Boś ty trupa uczynił ze mnie, Ignacy. Przez osiem li konsumowałeś napoje wyskokowe z szantrapami, puszczając w niepamięć mnie, twoją ongiś psychologicznie wyśnioną bogdankę, Spójrz na ten kominek.
Baron
patrzy
Baronowa
Tak samo jak on wygasła z dniem dzisiejszym ona...
Baron
Kto?
Baronowa
Nie kto, tylko co. Moja miłość. Kominek zgasł.
Baron
Idalio, przebacz! pada na kolana
Baronowa
Wstrząsana wichurą nierzadko sprzecznych namjętności, przez zęby O, nie! Niech ci Bóg przebaczy, biedny Ignacy. Ja ci już przebaczyć nie mogę. siada przez pomyłkę na dzwonku elektrycznym
Wierny służący
Pani dzwoniła?
Baronowa
Nie. Ale możesz wejść, Pafnucy. Bądżże i ty świadkiem mojej tragedii. Widzisz, wszystko się we mnie wypaliło. Kominek zgasł.
Wierny służący
podchodzi do kominka Cholernie mokre drzewo, pani baronowo.
K U R T Y N A
Konstanty Ildefons Gałczyński
Pierwodruk: «Przekrój» 1947, nr 93
Wersja do druku Wyślij znajomemuKomentarze
artykuł / utwór: Kominek zgasł
- Kominek zgasł - Agat ()
Jak dla mnie genialne xD - Kominek zgasł - Anonim ()
fajne ;] - Kominek zgasł - Anonim ()
cudenko! - Kominek zgasł - Anonim ()
beznadzieja - Kominek zgasł - Anonim ()
duzo takich wiernych służących oj duzo jest na swiecie - Kominek zgasł - ANONIM ()
lIPNE OOJJJJ BARDZO LIPNE - Kominek zgasł - anonim ()
fajniaste
Dodaj komentarz
 Menu: Cytaty, sentencje Linki: Adam Asnyk Adam Mickiewicz W pustyni i w puszczy Iliada Inny świat Jądro ciemności  |
.:: top ::.
Copyright galczynski.kulturalna.com
Wydawca: Olsztyńskie Towarzystwo Inicjatyw Kulturalnych - Kulturalna Polska
współpraca • autorzy • kontakt