Zobacz nowe serwisy Kulturalnej Polski!
Szanowny Obywatelu Redaktorze!
Niebezpieczeństwa realizmu
W jednym ze starych nr nr "Przekroju" przeczytałem sobie na glos światły i jakże (zaznaczam, że zawsze czytam na głos) trafny apel p. obywatela Sandauera do poetów, żeby ci poeci nie tylko teoretycznie dążyli do kontaktu z życiem, ale istotnie ci poeci to życie obserwowali. Otóż zaznaczam, że istotnie jestem poetą, na co na żądanie Redakcji mogę przedstawić odpowiednie zaświadczenie z okrągłą pieczątką. Zaznaczam, że mieszkamy na parterze, to znaczy ja i ten czerwony kolejarz. Kolejarz ma czerwoną napuchniętą twarz, nie chce płacić za windę (my mieszkamy na parterze, a musimy płacić za windę kolektywnie, dlaczego?!) i ciągle ryczy słowami bez związku. Dopiero się uspokaja, jak do niego przychodzi jedna pani. Oczywiście, że mnie to zainteresowało, dlaczego? Więc dyskretnie zacząłem obserwować życie przez dziurkę od klucza. Wtedy kolejarz się zorientował i pobił mnie w sposób bestialski jako tzw. osobę trzecią, względnie nie należącą do Dyrekcji. Posiadam cały szereg obrażeń cielesnych II i III stopnia oraz rany szarpane, cięte i dęte. A kolejarz jeździ i w dalszym ciągu nie płaci kolektywnie za używalność windy, choć zaznaczam, że istotnie mieszkamy na parterze. Zapytuję więc p. ob. Sandauera, czy, jeżeli zostałem pobity przez kolejarza, którego obserwowałem w imię realizmu, mogę kontynuować z uwagi na bestialstwo? Czy przy takim braku zrozumienia i zachęty ze strony społeczeństwa wpłyniemy, my poeci, na faktyczne fale realizmu? Śmiem wątpić. Dwa złote polskie na strajkujące dzieci freblówce (nie piszę "w freblówce" z uwagi na przykry dźwięk, który powstaje automatycznie) pani profesorowej Konopackiej załączam i proszę złotego reszty. Karakuliambro
Konstanty Ildefons Gałczyński
1946
Wersja do druku 
Wyślij znajomemu
Komentarze
artykuł / utwór: Niebezpieczeństwa realizmu
Dodaj komentarz
Niebezpieczeństwa realizmu
Konstanty Ildefons Gałczyński
|
Niebezpieczeństwa realizmu
W jednym ze starych nr nr "Przekroju" przeczytałem sobie na glos światły i jakże (zaznaczam, że zawsze czytam na głos) trafny apel p. obywatela Sandauera do poetów, żeby ci poeci nie tylko teoretycznie dążyli do kontaktu z życiem, ale istotnie ci poeci to życie obserwowali. Otóż zaznaczam, że istotnie jestem poetą, na co na żądanie Redakcji mogę przedstawić odpowiednie zaświadczenie z okrągłą pieczątką. Zaznaczam, że mieszkamy na parterze, to znaczy ja i ten czerwony kolejarz. Kolejarz ma czerwoną napuchniętą twarz, nie chce płacić za windę (my mieszkamy na parterze, a musimy płacić za windę kolektywnie, dlaczego?!) i ciągle ryczy słowami bez związku. Dopiero się uspokaja, jak do niego przychodzi jedna pani. Oczywiście, że mnie to zainteresowało, dlaczego? Więc dyskretnie zacząłem obserwować życie przez dziurkę od klucza. Wtedy kolejarz się zorientował i pobił mnie w sposób bestialski jako tzw. osobę trzecią, względnie nie należącą do Dyrekcji. Posiadam cały szereg obrażeń cielesnych II i III stopnia oraz rany szarpane, cięte i dęte. A kolejarz jeździ i w dalszym ciągu nie płaci kolektywnie za używalność windy, choć zaznaczam, że istotnie mieszkamy na parterze. Zapytuję więc p. ob. Sandauera, czy, jeżeli zostałem pobity przez kolejarza, którego obserwowałem w imię realizmu, mogę kontynuować z uwagi na bestialstwo? Czy przy takim braku zrozumienia i zachęty ze strony społeczeństwa wpłyniemy, my poeci, na faktyczne fale realizmu? Śmiem wątpić. Dwa złote polskie na strajkujące dzieci freblówce (nie piszę "w freblówce" z uwagi na przykry dźwięk, który powstaje automatycznie) pani profesorowej Konopackiej załączam i proszę złotego reszty. Karakuliambro
Konstanty Ildefons Gałczyński
1946
Wersja do druku Wyślij znajomemuKomentarze
artykuł / utwór: Niebezpieczeństwa realizmu
Dodaj komentarz
 Menu: Cytaty, sentencje Linki: Adam Asnyk Adam Mickiewicz W pustyni i w puszczy Iliada Inny świat Jądro ciemności  |
.:: top ::.
Copyright galczynski.kulturalna.com
Wydawca: Olsztyńskie Towarzystwo Inicjatyw Kulturalnych - Kulturalna Polska
współpraca • autorzy • kontakt