Zobacz nowe serwisy Kulturalnej Polski!
Streszczenia, opracowania lektur

Wszystko się chwieje

Konstanty Ildefons Gałczyński


Wszystko się chwieje

Wszystko się chwieje, proszę pań,
i myśl to niebezbożna,
że świat ten to jest stary drań,
któremu ufać nie można.

Na przykład ktoś dolara miał,
a jutro ma dwa centy,
więc oczywiście wpada w szał
i wbija nóż do pięty.

Bo głupiec nie wie, że wszystko się chwieje,
a tylko ja, ja patrzę i się śmieję.

Przypuśćmy, że już wszystko mam:
Mieszkanko idealne
i fotel, a wśród złotych ram
"Jagiełło pod Grunwaldem".

Więc sobie patrzę w książkę PKO
i słucham, jak milion śpiewa,
a nagle burza, wiatr i deszcz, i grom
i wszystko woda zalewa -

I fotel płynie obok mistrza Jana,
i to jest właśnie życie, proszę pana.

Ach, smutnym jak Leopold Staff,
gdy wchodzę w parku aleję;
pokrył się kirem smętny staw,
wierzba się nad nim chwieje.

To jesień już, szafarka aspiryny,
to jesień już, nanie majorze,
bolesny brydż i rozpacz złej godziny,
o Boże, Boże.

I klon, i dąb, i słoń, i koń się chwieje,
a tylko ja, ja patrzę i się śmieję.

Konstanty Ildefons Gałczyński
1934



Drukuj  Wersja do druku     Wylij  Wyślij znajomemu


Komentarze
artykuł / utwór: Wszystko się chwieje




Dodaj komentarz


Imię:
E-mail:
Tytuł:
Komentarz:
 






Menu:

Cytaty, sentencje

Linki:
Adam Asnyk
Adam Mickiewicz
W pustyni i w puszczy
Iliada
Inny świat
Jądro ciemności



   





.:: top ::.
Copyright galczynski.kulturalna.com
Wydawca: Olsztyńskie Towarzystwo Inicjatyw Kulturalnych - Kulturalna Polska
współpracaautorzykontakt