Zobacz nowe serwisy Kulturalnej Polski!
Teatrzyk Zielona Gęś
ma zaszczyt przedstawić
"Straszny koniec Spóźnialskich"
Piekielny Piotruś
(do swojej Mamy): Mamusiu, tatuś ma dzisiaj jakieś dłuższe uszy.
Mama Piekielnego Piotrusia:
Niestety, synku, tak. Taktaktak. Tatuś się całe życie spóźniał. Tatuś był całe życie niepunktualny. I wskutek powyższego wyrosły naszemu tatusiowi ośle uszy.
Piekielny Piotruś:
A można tatusia w te uszki pocałować?
Mama Piekielnego Piotrusia
(po dojrzałym namyśle): Zapewne.
Piekielny Piotruś:
(całuje swojego tatusia w uszki)
Tatuś Piekielnego Piotrusia
(kopie i ryczy): I-ha-ha-ha!
Quovadisinski
(wchodząc z prawej kulisy): Ha, i mnie wyrosły ośle uszy w nagrodę za niepunktualność. Ach, gdyby to widział mój praszczur po kądzieli, podkomorzy szczypnicki!! Przekleństwo losu! (kładzie się na kanapie, recytuje mistyczne utwory Towiańskiego i oddaje się z piskiem martyrologii)
Trylogowicz
(wchodzi w cylindrze, z parasolem): Dobry wieczór. Jak zdrowie mamy i tatusia Piekielnego Piotrusia? Tak, taak... Ale a propos, ja też mam ośle uszy. Od tej niepunktualności. Od tego spóźniania się. Dopust Boży. (zdejmuje cylinder i zawadza oślimi ustami o slubną fotografię państwa domu
Nb. na fotograficznej postaci pana domu równiej pojawia się w odpowiednich miejscach zarys coraz większych i wiekszych uszu oślich, co wywofuje zrozumialy niepokój)
Sandomingowski
(wychodząc z dalszych apartamentów): Niepunktualność to moja namiętność... Ale co z tego? (Z hukiem, na zasadzie eksplozji wyrastające ośle uszy zrzucają mu kapelusz na podłogę)
Sammosjerski
(wsuwa się jak cień, smutno): I ja też, patrz jw. (zdejmujt szlafmycę i obnaża straszne piętno spóźnialskich)
Wszyscy Spóźnialscy:
(recytują mistyczne utwory Towianskiego, oddają się masowej martyrologii i boleśnie tańczą)
Pół miasta:
(chodzi z oślimi ustami, nie wyłączając kobiet)
Zielona Gęś
(zaymyka Wszystkich Spóźnialskich de schludnej obory i recytuje następujący)
Morał:
NIGDY NIE TRZYMAJ SIĘ WYNIOŚLE,
COŚ Z MRÓWKI MIEJ, NIE PAWIA,
A JEŚLI KTO MA USZY OŚLE,
TO Z NIM SIĘ NIE UMAWIAJ.
K U R T Y N A
1949
Konstanty Ildefons Gałczyński
Wersja do druku 
Wyślij znajomemu
Komentarze
artykuł / utwór: Straszny koniec Spóźnialskich
Dodaj komentarz
Straszny koniec Spóźnialskich
Konstanty Ildefons Gałczyński
|
ma zaszczyt przedstawić
"Straszny koniec Spóźnialskich"
Piekielny Piotruś
(do swojej Mamy): Mamusiu, tatuś ma dzisiaj jakieś dłuższe uszy.
Mama Piekielnego Piotrusia:
Niestety, synku, tak. Taktaktak. Tatuś się całe życie spóźniał. Tatuś był całe życie niepunktualny. I wskutek powyższego wyrosły naszemu tatusiowi ośle uszy.
Piekielny Piotruś:
A można tatusia w te uszki pocałować?
Mama Piekielnego Piotrusia
(po dojrzałym namyśle): Zapewne.
Piekielny Piotruś:
(całuje swojego tatusia w uszki)
Tatuś Piekielnego Piotrusia
(kopie i ryczy): I-ha-ha-ha!
Quovadisinski
(wchodząc z prawej kulisy): Ha, i mnie wyrosły ośle uszy w nagrodę za niepunktualność. Ach, gdyby to widział mój praszczur po kądzieli, podkomorzy szczypnicki!! Przekleństwo losu! (kładzie się na kanapie, recytuje mistyczne utwory Towiańskiego i oddaje się z piskiem martyrologii)
Trylogowicz
(wchodzi w cylindrze, z parasolem): Dobry wieczór. Jak zdrowie mamy i tatusia Piekielnego Piotrusia? Tak, taak... Ale a propos, ja też mam ośle uszy. Od tej niepunktualności. Od tego spóźniania się. Dopust Boży. (zdejmuje cylinder i zawadza oślimi ustami o slubną fotografię państwa domu
Nb. na fotograficznej postaci pana domu równiej pojawia się w odpowiednich miejscach zarys coraz większych i wiekszych uszu oślich, co wywofuje zrozumialy niepokój)
Sandomingowski
(wychodząc z dalszych apartamentów): Niepunktualność to moja namiętność... Ale co z tego? (Z hukiem, na zasadzie eksplozji wyrastające ośle uszy zrzucają mu kapelusz na podłogę)
Sammosjerski
(wsuwa się jak cień, smutno): I ja też, patrz jw. (zdejmujt szlafmycę i obnaża straszne piętno spóźnialskich)
Wszyscy Spóźnialscy:
(recytują mistyczne utwory Towianskiego, oddają się masowej martyrologii i boleśnie tańczą)
Pół miasta:
(chodzi z oślimi ustami, nie wyłączając kobiet)
Zielona Gęś
(zaymyka Wszystkich Spóźnialskich de schludnej obory i recytuje następujący)
Morał:
NIGDY NIE TRZYMAJ SIĘ WYNIOŚLE,
COŚ Z MRÓWKI MIEJ, NIE PAWIA,
A JEŚLI KTO MA USZY OŚLE,
TO Z NIM SIĘ NIE UMAWIAJ.
K U R T Y N A
1949
Konstanty Ildefons Gałczyński
Wersja do druku Wyślij znajomemuKomentarze
artykuł / utwór: Straszny koniec Spóźnialskich
- Straszny koniec Spóźnialskich - Anonim ()
jeny.................................... ................................... =|
Dodaj komentarz
 Menu: Cytaty, sentencje Linki: Adam Asnyk Adam Mickiewicz W pustyni i w puszczy Iliada Inny świat Jądro ciemności  |
.:: top ::.
Copyright galczynski.kulturalna.com
Wydawca: Olsztyńskie Towarzystwo Inicjatyw Kulturalnych - Kulturalna Polska
współpraca • autorzy • kontakt